این جمله را زیاد شنیده ایم: سعی کن پل های پشت سرت را خراب نکنی! من فکر می کنم یک جای کارِ این نصیحتِ به ظاهر وزین، اساسی می لنگد و برای خیلی از موقعیت ها صدق نمی کند. برای شغلی که جایتان در آنجا نیست، برای رابطه هایی که آزارتان میدهد، برای جاهایی که
اینروزها در شبکه های اجتماعی با مطالب گوناگونی با عناوین موفقیت، روانشناسی امید، انگیزش، پیشرفت و .... مواجه می شویم که بسیاری از آنها محتوای زرد و غیر علمی دارند، در نوشته زیر به تفاوت های اصلی روانشناسی زرد و روانشناسی علمی می پردازم. در روانشناسیِ زرد: تغییر و موفقیت و سلامت یک شبه رخ
عزت نفس، احساس ارزشمند بودن و احترام به خود از مهم ترین موهبت هائیست که در کودکی یا در ما شکل گرفته یا نگرفته، اگر در بزرگسالی فردی هستیم که خودمان را صرف نظر از "ظاهر و دستاوردها و داشته هایمان" دوست داریم و ارزش میدهیم، که واقعا خوش بحالمان...سلامت روان مان تا حد زیادی
در یک طبقه بندی بسیار کلی، انسانها یا کنترل گرند و والدانه رفتار می کنند یا کنترل پذیر و کودک وار. دسته اول دوست دارند دیگران و شرایط را به کنترل بگیرند و احساس خاص بودن و عدم آسیب پذیری می کنند و در حال مراقبت از خود اند: با ثروت اندوزی، جاه طلبی، توجه
قصه ی مامان و معنی زندگی از کتاب اروین یالوم، روانپزشک و روان درمانگر وجودی که با همین نام نیز چاپ شده است، یکی از برانگیزاننده ترین قصه هاست. یالوم در این قصه خوابی را به تصویر می کشد که در آن در کشمش با مادریست که سالهاست فوت شده. خوابش به او می گوید
